Chirurgia plastyczna w Polsce
Historia chirurgii plastycznej rozpoczyna się właściwie w roku 1951, kiedy to powstaje pierwszy oddział specjalizujący się w przeprowadzaniu tego typu operacji . Oczywiście nie jest to działalność związana z wykonywaniem czysto kosmetycznych poprawek u klientów – oddział ten funkcjonuje bowiem w szpitalu św. Antoniego i powstał po to, aby pomagać chorym z wrodzonymi bądź też nabytymi deformacjami. Jak więc widać, w Polsce era operacji plastycznych mających na celu czysto estetyczne cele rozpoczęła się później niż w Stanach Zjednoczonych. Pacjentami tego oddziału byli chociażby żołnierze poszkodowani w okresie wojny. Założycielem tej instytucji był dr Stanisław Michałek-Grodzki, który to jest uznawany za prekursora chirurgii plastycznej w naszym kraju. Jego odział w Polanicy Zdroju po jego śmierci został przejęty przez jego asystenta, dra Michała Kraussa, który później został dyrektorem szpitala. Dr Krauss stworzył nawet plan rozwoju chirurgii plastycznej w Polsce. Od 1976 roku Krauss zajmował się prowadzeniem działalności klinicznej i edukacyjnej w Warszawie w Klinice Chirurgii Plastycznej. Poznawano między innymi chirurgię ręki, leczenie oparzeń, a także mikrochirurgię. Warto nadmienić, że chirurgia plastyczna rozwijała się w Polsce wolniej niż chociażby w Stanach Zjednoczonych, gdzie na tego typu zabiegi odnotowywano znacznie większy popyt. Zainteresowanie poprawkami estetycznymi w Stanach sprawiło, że to tam działa obecnie największa liczba chirurgów specjalizujących się w operacjach plastycznych.
